Letselschade is de lichamelijke of geestelijke schade die u lijdt naar aanleiding van bijvoorbeeld een verkeersongeluk, een arbeidsongeval of een medische fout. Het regelen van een letselschadezaak is in veel gevallen een gecompliceerd proces met aanhoudende discussies waarbij emoties hoog kunnen oplopen.
Afkoop regresrecht wordt na 2018 niet verlengd
Geplaatst op
20-11-2018
Het Verbond van Verzekeraars heeft besloten om de overeenkomst afkoop regresrecht met de Vereniging voor Nederlandse Gemeenten (VNG) niet te verlengen na 2018. Dankzij de overeenkomst was er sinds 2015 jaarlijks één vast moment waarop de aansprakelijkheidsverzekeraars samen de regreskosten voor Wmo-voorzieningen aan gemeenten betaalden. Oftewel, het regresrecht van de gemeenten werd collectief afgekocht via een jaarlijkse afkoopsom.
De kosten die gemeenten maken voor Wmo-voorzieningen bij ongevallen met letsel, waarbij een derde partij aansprakelijk is, kunnen zij na 1 januari 2019 zelf op de aansprakelijkheidsverzekeraars verhalen. Volgens recent ingewonnen advies van zowel de VNG als het Verbond van Verzekeraars is namelijk gebleken dat letselschadeslachtoffers wel gewezen mogen worden op de mogelijkheid om naar het gemeentelijke Wmo-loket te stappen. Echter, zij kunnen hiertoe niet verplicht worden. Een belangrijke voorwaarde van de overeenkomst vervalt daardoor voor de verzekeraars.
Doordat een letselschadeslachtoffer niet verplicht is om zich tot de gemeente te wenden, zouden verzekeraars in de praktijk mogelijk dubbel betalen. Immers, als verzekeraars een verdere regresovereenkomst zouden sluiten, betalen zij eerst een afkoopsom aan gemeenten voor de afkoop van regreskosten. Ook kunnen zij daarna nog direct door het regres-schadeslachtoffer zelf worden aangesproken voor diezelfde kosten. Gemeenten en verzekeraars mogen geen persoonsgegevens uitwisselen waarmee zij dubbel uitbetalen kunnen voorkomen.
"ASP is verheugd te horen dat het convenant niet verlengd wordt. In de praktijk hadden slachtoffers veelal last van het regresconvenant. Verzekeraars verwezen het slachtoffer naar de gemeente. De WMO-voorzieningen waren echter niet adequaat of kwamen niet snel genoeg op gang. Hierdoor kregen slachtoffers niet de aanpassingen, die zij vanwege hun letsel en beperkingen wel nodig hadden. Met de afschaffing van het convenant is dat gelukkig verleden tijd."